een dag uit het leven van een Australische interviewer

Afgelopen weekend ben ik officieel begonnen met interviewen. De aanloopfase was erg lang aangezien ik vorig jaar al gereageerd had maar vanwege de zeer lange kerst/zomervakantie hier het hele proces extra lang duurde.
Ik moest eerst proefinterviews doen en daarna volgde nog een gesprek op kantoor. Maar afgelopen weekend was het dan eindelijk zover en kon ik beginnen.

Het type onderzoek is huis aan huis, een omnibusonderzoek. Je krijgt een startadres en dan moet je volgens een systeem gaan lopen. Afgelopen weekend moest ik naar Aldgate, een dorp dat hier vlakbij is. De onderwerpen zijn zeer uiteenlopend. Politiek, mediagebruik, maatschappelijke onderwerpen en vragen over de financiële sector. Het is een lange vragenlijst en als mensen veel lezen of veel produkten hebben zit je zo een uur tot anderhalf uur. Als ik het een paar keer heb gedaan zal het wel sneller gaan, je moet er echt even inkomen.

Het is de bedoeling dat je 8 vragenlijsten doet en dat houdt in dat je ook de zondag nodig hebt om je interviews af te krijgen. Op zondag interviewen is hier heel normaal en mensen hebben er geen enkel probleem mee.

Interviewen gaat hier toch heel anders dan in Nederland. Ten eerste zijn de weersomstandigheden heel anders. Ik had geluk afgelopen weekend dat het 29 graden was, maar het kan natuurlijk ook 40 graden zijn. Dus moet je zorgen dat je genoeg drinkt, zonnebrand op doet en een hoedje op.
Interviewen in The Hills hier vereist veel loopwerk daar de huizen ver uit elkaar liggen en je moet vaak een heuvel oplopen om de woning te bereiken. Eenmaal boven aangekomen probeer je een deurbel te vinden, maar dat hebben ze hier nog niet uitgevonden. Het is dan een kwestie van een rondje om het huis lopen en een deur zoeken waarvan je denkt dat het een voordeur zou kunnen zijn want dat is niet altijd even duidelijk. Hard kloppen en hopen dat iemand je hoort.
Sommige percelen zijn zo groot dat de voorkant van het huis aan een andere straat ligt en dat waar jij loopt alleen de achtertuin zichtbaar is.

Verder kom je lorikeets en andere mooie vogels tegen onderweg. Als je mensen hebt gevonden die mee willen doen dan ga je op de verandah zitten of op een bank of stoel voor het huis. Gezien het weer hoef je ook niet naar binnen.
De medewerking was uitstekend afgelopen weekend en mensen hebben erg veel geduld ook al neemt een en ander veel tijd in beslag. Ze geven ook overal antwoord op, ook gedetailleerde vragen over financiën, hetgeen mij best verbaasde want dat is Nederland toch een lastig onderwerp.

De manier van mensen benaderen is ook anders, maar dat heeft niet specifiek met interviewen te maken maar meer met algehele omgangsvormen hier. Mensen vragen hier namelijk altijd hoe het met je gaat of hoe je dag is geweest? In het begin moet je daar aan wennen, want ook in winkels vragen ze je dit steeds. Ik heb het me inmiddels aangeleerd en het is best leuk.
Interviewen is ook heel goed voor je taalvaardigheid en je leert de omgeving goed kennen.
Kortom, een geslaagd weekend en ik kijk uit naar de volgende opdracht. Dan moet ik naar Balhannah, dat ligt hier ongeveer 8 km vandaan.